
Al mijn hele leven ben ik geobsedeerd door schedels, ze spreken me gewoon enorm aan. Ik vind ze niet alleen een mooie vorm hebben, ook vertellen ze altijd een verhaal. Ze zijn aan de ene kant wat eng en duister, en aan de andere kant staan ze voor leven en dragen ze altijd zoveel verhalen met zich mee.
Ik teken dan ook heel veel schedels. Klein, groot, cartoonisch, realistisch en bijna altijd samen met bloemen. Super vette combo als je het mij vraagt, een schedel (obviously dood) en dan met super levende bloemen daarbij die er uitspringen.
Ook valt er heel erg te spelen met de uitdrukkingen van schedels, door de vormen van de oogkassen een heel klein beetje te veranderen, of de tekenstijl aan te passen kun je veel verschillende emoties weergeven.